Το μοντέλο των ασφαλιστικών εταιριών

Όλοι μας λίγο έως πολύ έχουν μία επιπλέον ασφαλιστική κάλυψη. Μία ιδιωτική ασφάλεια για περίθαλψη ή σύνταξη ή και για τα δύο. Το μοντέλο των ασφαλιστικών εταιριών δεν είναι τέλειο, όμως θα πρέπει να το δει από πιο κοντά η Κυβέρνηση, και το σημαντικότερο πιο εμπεριστατωμένα.
Και αυτό επειδή οι παροχές ενός καλού προγράμματος δεν συγκρίνονται με αυτές που δίνουν τα περισσότερα ταμεία, ενώ οι εισφορές είναι τουλάχιστον στο ένα δέκατο των σημερινών καταβολών. Με 400 ή 600 ευρώ το χρόνο, απολαμβάνει κάποιος προνόμια ιδιωτικών θεραπευτηρίων, ξενοδοχειακής υποδομής.
Από την άλλη πλευρά έχετε σκεφτεί πόσα χρήματα καταβάλει ένας εργαζόμενος στο ΙΚΑ μαζί με τι εισφορές του εργοδότη του; Μία πρόσθεση και θα… τρομάξετε. Το ποσό ξεπερνά τα 2.500 ευρώ το χρόνο και όταν θα χρειαστεί περίθαλψη θα βρεθεί αν όχι στο… ράντζο σε 8κλινο θάλαμο.
Οι ιδιωτικές εταιρίες δεν είναι η λύση όπως έχουν ορισμένοι στο πίσω του μυαλού τους να οδηγήσουν εκεί το σύστημα. Υπάρχουν πάντα τα… ψιλά γράμματα και συχνά το πεδίο δεν είναι και τόσο ξεκάθαρα.
Αν όμως ακολουθήσουν το παράδειγμα των ιδιωτικών εταιριών με τις σημερινές εισφορές που πληρώνουμε όλοι μας τότε και οι παροχές θα 10πλασιαστούν.
Αυτή είναι η αλήθεια και μπορεί να γίνει πράξη.
Τα χρήματα υπάρχουν.
Τα καταβάλλουμε όλοι μας, κάθε μήνα, μαζί και οι εργοδότες. Αν σε αυτά προσθέσετε και τον τρίτο πυλώνα χρηματοδότησης που είναι η κρατική για τα περισσότερα ταμεία, τότε κερδισμένοι θα είμαστε όλοι μας.
Τρόπο στην αξιοποίησή τους χρειάζεται.
Ας το προσπαθήσουμε…