Αλήθειες και ψέματα για τα blog

Τις τελευταίες ημέρες πολύς λόγος γίνεται σχετικά με τα blog, το περιεχόμενό τους, τον τρόπο χρήσης τους, την ανωνυμία των σχολιαστών ή και αυτών που έχουν τις συγκεκριμένες σελίδες.
Ο όρος του blog έγινε γνωστός από την τηλεόραση στο μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της Ελλάδας με τον γνωστό τρόπο της… διαστρέβλωσης. Ακούμε πολλά και διάφορα που δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Το blog είναι ένα μέσω επικοινωνίας και σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί ενημέρωση. Συνεπώς δεν μπορεί να ενταχθεί σε νόμους περί Τύπου και όλα όσα συνεπάγονται. Αποτελεί απόψεις σκέψεις του διαχειριστεί με τις οποίες άλλες φορές συμφωνούν ή διαφωνούν όσοι το επισκέπτονται και θελήσουν να καταθέσουν επώνυμα ή ανώνυμα με ψευδώνυμο ένα σχόλιο.
Το σχόλιο αφορά το άτομο που το γράφει και αν θέλουμε να μιλάμε για ελευθερία λόγου δεν θα πρέπει να υπάρχει λογοκρισία.
Ο διαχειριστής δεν μπορεί να γνωρίζει ποιος στέλνει το σχόλιο ούτε τι σκοπούς εξυπηρετεί.
Η ΕΣΗΕΑ που εδώ και μία δεκαετία που το internet γνωρίζει έξαρση δεν έχει καταφέρει να εντάξει ως μέλη της άτομα που εργάζονται σε ειδησεογραφικά portal δεν μπορεί παρά να κάνει τίποτα. Σκεφτείτε ότι ακόμα και μέλη της που επιθυμούν να εργαστούν σε ειδησεογραφικά portal δεν αναγνωρίζει ότι κάνουν δημοσιογραφικό επάγγελμα.
Πως λοιπόν παίρνει θέση σε αυτό, όταν δεν έχει ξεκαθαρίσει τη θέση της;
Μία απόφαση χρειάζεται για τα ειδησεογραφικά portal και έτσι τα blog δεν θα έχουν θέση ενημέρωσης όπως και δεν είναι αυτή η δουλειά τους.
Και για να δείτε ότι και σε αυτόν τον τομέα είμαστε πίσω, η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή για να προστατέψει τους δημοσιογράφους, το επάγγελμά τους, την ενημέρωση, αλλά και το προϊόν της που δεν είναι άλλο από τους Ολυμπιακούς Αγώνες επιτρέπει στους αθλητές να έχουν blog. Μόνο που έχουν χρήση «ημερολογίου», κάτι δηλαδή σαν… ψυχανάλυση, χωρίς φωτογραφίες, πολιτικά σχόλια, και βίντεο.
Όσο για νομοθετικές ρυθμίσεις, αυτές δεν χρειάζονται να γίνουν, επειδή πολύ απλά νομικό καθεστώς για παρανομίες υπάρχουν, όπως και τρόποι ανεύρεσης όσων χρησιμοποιούν τα blog για «πονηρούς» σκοπούς. Τα περί χειραγώγησης είναι και αυτά «πονηρά».
Η Ελευθερία του λόγου και της έκφρασης ξεκινά από το Σύνταγμα και κανείς νόμος δεν μπορεί να την καταλύσει.

Read More......

Μακριά από την «πραξικοπηματική» λογική

Μιλάμε πολλές φορές για το Διεθνές Δίκαιο, τις Συνθήκες που διέπουν τις σχέσεις κρατών, τη δημιουργία ανεξάρτητων χωρών, τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Έννοιες πολύ σημαντικές, που έχουν καταφέρει, άλλες φορές με περισσότερη και άλλες με λιγότερη επιτυχία να βάλουν τάξη, να σταματήσουν πολέμους και να οριοθετήσουν τα σύνορα του σύγχρονου κόσμου.
Δυστυχώς όμως το παράδειγμα του Κοσόβου έρχεται να ανατρέψει όλους τους νόμους, τις συνθήκες, αλλά και τα σύνορα. Και όλα αυτά μάλιστα σε μία περιοχή όπως τα Βαλκάνια.
Μία περιοχή που έδωσε την αφορμή και για τους δύο Παγκόσμιους Πολέμους.
Η υπόθεση Κόσοβο δεν θα πρέπει να μας αφήνει αδιάφορους για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι προφανής, όλα συμβαίνουν έξω από την πόρτα μας και ο δεύτερος διότι δεν είναι δυνατόν να μην αντιδρά κανείς σε μία «ετσιθελική» συμπεριφορά μίας Υπερδύναμης, επειδή δεν τους βολεύει το συγκεκριμένο καθεστώς.
Μπορεί το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού να μην είναι ορθόδοξοι, ή Σερβικής καταγωγής στη συγκεκριμένη περιοχή μιας χώρας όπως η Σερβία, όμως δεν είναι δυνατόν να ανεξαρτητοποιούνται από μόνοι τους και να βρίσκουν στήριξη.
Θα πείτε, πρώτα είχαν τη στήριξη και μετά έκαναν την κίνηση, αλλιώς δεν θα… μιλούσαν.
Σωστό, για αυτό και δεν υπάρχει προηγούμενο σε άλλες περιοχές με αντίστοιχα προβλήματα που για δεκαετίες είναι άλυτα.
Η Παλαιστίνη για παράδειγμα δεν έκανε τέτοια μονομερή κίνηση αναγνώρισης, ούτε φυσικά η Τουρκική μειονότητα στη Γερμανία που απαριθμεί πλέον τους ενός εκατομμυρίου κατοίκων.
Υπήρχε ποτέ περίπτωση να ανεξαρτητοποιηθεί η China Town στη Νέα Υόρκη ή ακόμα και η περιοχή της Αστόρια;
Φυσικά όχι.
Αυτά δεν γίνονται.
Και είναι λογικό. Όλοι πιστεύουμε στις ατομικές ελευθερίες των πολιτών, στα ανθρώπινα δικαιώματα που έχουν οι μειονότητες ακόμα και η μουσουλμανική στην Ελλάδα, αλλά από την προάσπιση των δικαιωμάτων μέχρι την ανεξαρτητοποίηση μεσολαβεί πολύς δρόμος…Οι Σέρβοι θα πρέπει να σεβαστούν – κυριολεκτικά – τη διαφορετικότητα της περιοχής τους Κοσόβου, όμως αν η υπόθεση Κόσοβο γίνει αποδεκτή από τα υπόλοιπα κράτη, τότε που ξέρετε μπορεί οι χώρες που το πράττουν να δυναμιτίζουν την ίδια τους την ύπαρξη…

Read More......

Το Ολοήμερο σχολείο υπολειτουργεί

Όλοι θέλουμε ένα καλύτερο σχολείο για τα παιδιά μας. Ένα καλύτερο δημόσιο σχολείο που να μαθαίνει όχι μόνο γράμματα, αλλά και τη μεθοδολογία για διάβασμα και γράψιμο, ενός μικρού παιδιού. Το ολοήμερο σχολείο είναι αυτό που έρχεται να καλύψει τη μελέτη του παιδιού μετά από την ολοκλήρωση του βασικού προγράμματος.
Κάνει όμως τη δουλειά που πρέπει με τον τρόπο που πρέπει;
Δυστυχώς όχι. Και αυτό επειδή στην ουσία υπολειτουργούν.
Υπάρχει το περίγραμμα λειτουργίας, οι σχετικές επιπλέον ώρες, όμως περισσότερο εκτελεί χρέη «φύλαξης» των παιδιών του δημοτικού παρά επιτελεί το έργο. Αυτό τουλάχιστον που έχει κάθε γονιός στο μυαλό του όταν συμπληρώνει την αντίστοιχη αίτηση εγγραφής.
Διαβάζει ότι εκτός από μελέτη υπάρχει θεατρική αγωγή, εκμάθηση ηλεκτρονικών υπολογιστών, γυμναστική, μουσική και άλλα μαθήματα στα οποία θα επιθυμούσε να συμμετάσχει το παιδί.
Αυτά στα… χαρτιά. Γιατί στην ουσία οι διευθυντές των σχολείων συμβουλεύουν τους γονείς να μην δηλώσουν μαθήματα, επειδή δεν έχει αξία κάτι τέτοιο. «Η διεύθυνση εκπαίδευσης θα προσλάβει τους δασκάλους τους ολοήμερου και ανάλογα με τις ώρες που πρέπει να συμπληρώσουν θα έρθουν και οι ειδικότητες» υποστηρίζει μία διευθύντρια δημοτικού σχολείου.
Και δεν κάνει λάθος.
Μετά από έναν μήνα πήγε γυμναστής στο σχολείο για το βασικό πρόγραμμα, ο πρώτος δάσκαλος στο ολοήμερο έφτασε επίσης μετά από έναν μήνα για το θεατρικό εργαστήριο και στην ενημέρωση των γονιών δεν μπορούσαν να απαντήσουν ούτε για το πότε θα έρθουν οι υπόλοιποι δάσκαλοι, ούτε και για τα γνωστικά πεδία.
Και σα να μην έφταναν όλα τα παραπάνω από δύο δασκάλους που υπήρχαν για 60 παιδιά, το συγκεκριμένο σχολείο θεωρήθηκε «προνομιούχο» και έτσι το Υπουργείο απέσυρε τον έναν. Υπάρχει τώρα ένας δάσκαλος για 60 παιδιά. Τι να κάνει και πώς να καταφέρει τα παιδιά να τελειώσουν τη μελέτη στο σχολείο; Μα πολύ απλά τίποτα.
Τι φταίει;
Μα πολύ απλά ο προγραμματισμός γίνεται στο… πόδι, αποσπασματικά και το σημαντικότερο σε λάθος χρόνο. Δεν μπορεί τα σχολεία να αρχίζουν κάθε χρόνο το Σεπτέμβρη και μέχρι το Νοέμβρη ή και το Δεκέμβρη να λείπουν ειδικότητες. Κάποιος ή κάποιοι αδιαφορούν το καλοκαίρι, όταν θα έπρεπε να εργάζονται.
Αντίθετα αντί να λυθούν τα προβλήματα εγκαίρως, αρχίζουν τον προγραμματισμό τον Οκτώβρη και το Νοέμβρη με αποτέλεσμα να υπολειτουργούν.
Και όλα αυτά όταν τα τελευταία χρόνια η διπλοβάρδια στα σχολεία έχει μειωθεί από 8,2% σε 3,2%, όμως το Ολοήμερο υπολειτουργεί.
Το Ολοήμερο σχολείο που είναι απαραίτητο στις μέρες μας τόσο για τα παιδιά όσο και για τους γονείς. Και όχι επειδή τα παιδιά μένουν εκεί μέχρι τις 4.30μμ, αλλά επειδή μαθαίνουν να διαβάζουν, να παίζουν με τα άλλα παιδιά, να αποκτούν ενδιαφέροντα και επιπρόσθετες γνώσεις.

Read More......

Δημοψήφισμα, η φωνή του λαού

Μία Κυβέρνηση μειοψηφίας με μόλις 42,5% ετοιμάζεται να δώσει τις δικές της λύσεις σε δύο θέματα που θα μας απασχολήσουν για μία ή και περισσότερες ζωές. Το ασφαλιστικό και το Σκοπιανό θέματα που θα είναι μέχρι το τέλος τους βίου μας βρίσκουν «λύση» μέσα στις επόμενες δύο εβδομάδες.
Οι ΗΠΑ, επιζητούν απάντηση εντός 15θημέρου, ενώ προς ψήφιση εν μέσω Ζαχοπουλιάδας και χιονοθύελλας πάει και το ασφαλιστικό.
Πολύ σοβαρές αποφάσεις που θα καθορίσουν το μέλλον μας και σε ατομικό επίπεδο, αλλά και σε επίπεδο χώρας, αποφάσεις που θα παρθούν μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα και χωρίς τη αληθινή βούληση των πολιτών.
Αληθινή βούληση που μόνο με ένα δημοψήφισμα θα έχει απάντηση.
Όμως δημοψήφισμα δεν έχουμε δει τα τελευταία 34 χρόνια…
Και αν έχουν υπάρξει σοβαρά και σοβαρά θέματα που θα έπρεπε να έχει δώσει λύση ο λαός.
Στο Σκοπιανό, μία χούφτα νεόκοπων, που ανακάλυψαν ένα όνομα τα τελευταία 50 χρόνια, αφού αντί χρησιμοποιούσαν άλλο – Βαρντάσκα – με βοήθεια Αμερικανική πιέζουν να παραχαράξουν την ιστορία.
Αυτή η ανεκτικότητα στις ΗΠΑ και οι συνεχείς παραχωρήσεις δεν κάνουν καλό στην Ελλάδα. Ας κοιτάξουν τι συμβαίνει δίπλα μας…
Στην Τουρκία για παράδειγμα, που έκλεισαν τον εναέριο χώρο στις ΗΠΑ στον πόλεμο με το Ιράκ, που δεν τους κάνουν όλα τα… χατίρια και που έχουν διαφορετική αντιμετώπιση, μάλλον ευνοϊκότερη.
Όσο για το ασφαλιστικό, αν και κανείς δεν έχει καταλάβει τα νέα μέτρα, αφού ήταν περιγραμματικά αυτά που ανακοίνωσε ο Κώστας Καραμανλής στη Βουλή, πάλι θα περάσουν, χωρίς κοινωνική αποδοχή, χωρίς ουσιαστικό διάλογο και προσωπικά χωρίς ουσιαστικές προτάσεις και λύσεις για το μέλλον.
Αυτά που ακούσαμε δεν λύνουν. Το χειρότερο είναι ότι ούτε θα μπαλώσουν το πρόβλημα. Ακόμα και αν οι εξαγγελίες για ΦΠΑ και ποσοστώσεις τηρηθούν – κάτι που δεν έγινε εδώ και χρόνια – ούτε για τα επόμενα πέντε χρόνια δεν λύνουν το πρόβλημα.
Βέβαια θα πείτε, πως είναι δυνατόν να λύσει τέτοια θέματα μία Κυβέρνηση όταν με χιονόπτωση μιας μέρας, τα σχολεία ακόμα και σε περιοχές όπως τα Πατήσια και το Παγκράτι, επί τρεις ημέρες είναι κλειστά και ακόμα βλέπουμε…
Αυτή είναι η κατάντια μας.Κατάντια που δεν αξίζει σε έναν λαό που έδωσε τα φώτα του πολιτισμού σε όλο τον κόσμο που δημιούργησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες που έχει να επιδείξει μια κλασική εποχή στην Αρχαιότητα, μία Βυζαντινή Αυτοκρατορία που κρατά από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου και που δεν έσκυψε ποτέ το κεφάλι σε κανέναν κατακτητή.

Read More......

Χιονισμένη «σύγχρονη» Μπανανία

Η κακοκαιρία ήρθε, μαζί και τα προβλήματα. Κάθε φορά που ρίχνει πάνω από 5 πόντους χιόνι, όλα παραλύουν. Η αλήθεια είναι ότι δεν θα πρέπει να περιμένουμε τα πάντα από το κράτος, τους δήμους και τις νομαρχίες. Όμως από αυτό το σημείο μέχρι την πλήρη αδυναμία υπάρχει μεγάλη απόσταση.
Η ΕΜΥ μας είχε προειδοποιήσει για το χιονιά, την ένταση των ανέμων, την ποσότητα της χιονόπτωσης και ίσως για πρώτη φορά με ακρίβεια μας είπαν και την ώρα κάθε κύματος.
Δυστυχώς αν και τα γνωρίζαμε όλοι εμείς, και οι υπεύθυνοι, πολλά ήταν τα τραγικά περιστατικά που είδαμε και αυτή της φορά, περιστατικά που δεν είναι δυνατόν να συμβαίνουν σε ένα «προηγμένο κράτος» όπως έσπευσε να μας θυμίσει ότι είναι η Ελλάδα ο υπουργός εσωτερικών Προκόπης Παυλόπουλος.
Μόνο στη…. Μπανανία θα έκλεινε το αεροδρόμιο της πρωτεύουσας με 30 πόντους χιόνι, ένα αεροδρόμιο που είναι καινούργιο. Τραγικό όταν σκεφτεί κανείς ότι χώρες όπως η Νορβηγία, η Σουηδία, η Ρωσία, και δεκάδες άλλες, ακόμα και στις ΗΠΑ και τον Καναδά τα αεροδρόμια κλείνουν μετά το ένα μέτρο.
Φυσικά όταν βλέπεις ότι ακόμα και ο ΗΣΑΠ δεν λειτουργούσε κανονικά, τότε τι άλλο μπορείς να πεις. Που ακούστηκε τρένο να μην λειτουργεί με τόσους λίγους πόντους χιόνι. Που ακούστηκε να μην κυκλοφορεί κανένα λεωφορείο με τη «φτηνή» δικαιολογία των ατυχημάτων των πεζών.
Που ακούστηκε να κλείνει η «Αττική Οδός» έστω και κατά τμήματα, ένας δρόμος ιδιωτικός που θα πρέπει να μένει ανοιχτή έστω και μία λωρίδα κυκλοφορίας.
Το κράτος προσπάθησε, λένε οι αρμόδιοι.
Τι περιμένατε να πούνε;
Είμαστε ανίκανοι !
Να συμφωνήσω ότι προσπάθησαν να κρατήσουν κεντρικούς δρόμους ανοιχτούς. Η Λεωφόρος Συγγρού που το σήμερα το πρωί ήταν σε τραγικό σημείο, δεν είναι κεντρικός δρόμος; Το ίδιο και η Κηφισίας και η Κατεχάκη και η Μεσογείων.
Αποτυχία και αυτή τη φορά, όπως κάθε άλλη φορά ή χρονιά που πέφτει μία ή δύο ημέρες χιόνι.
Μας βλέπουν οι ξένοι και γελούν…
Για όλα τα παραπάνω εξακολουθούμε να είμαστε… Μπανανία και όχι προηγμένο και σύγχρονο κράτος.
Οι πολίτες έχουν ευθύνη, πρέπει να καθαρίσουν την αυλή τους, το πεζοδρόμιο και να ρίξουν αλάτι, αλλά τους δρόμους και τα στενά πότε θα τους καθαρίσει το κράτος. Και όταν λέμε κράτος δεν εξαιρούμε κοινότητες, δήμους και νομαρχίες.
Κάτι φταίει.Η πολυδιάσταση των αρμοδιοτήτων, η πολυφωνία των υπευθύνων, η ανικανότητα, η απουσία ολοκληρωμένου σχεδιασμού, δεν ξέρουμε. Ότι όμως και να είναι, η ευθύνη τη πολιτείας η μεγάλη.

Read More......

Άνθρακες ο… θησαυρός

Περίμεναν όλοι οι κοινωνικοί φορείς, αλλά και οι εργαζόμενοι να μάθουν δια στόματος Πρωθυπουργού, τις αλλαγές, τις μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό και τα μέτρα που θα πάρει η Κυβέρνηση.
Δυστυχώς ο… θησαυρός ήταν… άνθρακες.
Γενικότητες, αοριστολογίες, κινδυνολογία και αποφασιστικότητα για μεταρρυθμίσεις χωρίς να βγαίνει το ασφαλιστικό από το τούνελ. Περικοπές επικουρικών συντάξεων, αυξήσεις στα όρια συνταξιοδότησης και ο λογαριασμούς πάλι στους πολίτες από τους έμμεσους φόρους όπως το ΦΠΑ και τον κοινωνικό φόρο που πληρώνουν και σήμερα.
Αντί τα χρήματα να τα βάλει το κράτος θα τα πληρώσουν από τον ΦΠΑ (4%) πάλι οι εργαζόμενοι που θα δούν σε λίγο διάστημα να αυξάνει ο ΦΠΑ κατά δύο ακόμα μονάδες και από το 19% να πηγαίνει στο 21% για να… σωθεί το ασφαλιστικό.
Η συζήτηση στη Βουλή σε Κυβερνητικό επίπεδο ήταν για κλάματα. Το ίδιο και η κριτικής της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Όμως ακούσαμε δύο φωνές από διαφορετικούς χώρους που έκαναν προτάσεις ουσίας και όχι απλά… επικρίσεις.
Ο Αλέξης Αλαβάνος ήταν ο μόνος που έκανε ανάλυση των μέτρων, «διαβάζοντας» πίσω από τις εξαγγελίες και την «ξύλινη γλώσσα» της Κυβέρνησης. Η δεύτερη φωνή ήταν του Γιώργου Καρατζαφέρη. Οι προστάσεις που έκανε βρίσκονται σε άλλο μήκος κύματος έξω από τα συνηθισμένα.
Εντελώς διαφορετικό σκεπτικό που εξέθεσε τους καρεκλοκένταυρους της εξουσίας των 30 τελευταίων ετών που μένουν αγκυλωμένοι στο σύστημα, που δεν έχουν πρόταση και όραμα.
Αλαβάνος και Καρατζαφέρης ήταν μία όαση ιδεών για το ασφαλιστικό, απέναντι σε μία Κυβέρνηση που 4 μήνες έλεγε ότι συζητούσε με τους κοινωνικούς εταίρους σε έναν διάλογο… κωφών και που ακόμα δεν έχουν αποφασίσει ποια θα είναι τα ειδικά μέτρα για τη λύση τους ασφαλιστικού.
Και μετά αναρωτιούνται γιατί ΣΥΡΙΖΑ και ΛΑΟΣ τραβούν την… ανηφόρα στις δημοσκοπήσεις.

Read More......

Το μοντέλο των ασφαλιστικών εταιριών

Όλοι μας λίγο έως πολύ έχουν μία επιπλέον ασφαλιστική κάλυψη. Μία ιδιωτική ασφάλεια για περίθαλψη ή σύνταξη ή και για τα δύο. Το μοντέλο των ασφαλιστικών εταιριών δεν είναι τέλειο, όμως θα πρέπει να το δει από πιο κοντά η Κυβέρνηση, και το σημαντικότερο πιο εμπεριστατωμένα.
Και αυτό επειδή οι παροχές ενός καλού προγράμματος δεν συγκρίνονται με αυτές που δίνουν τα περισσότερα ταμεία, ενώ οι εισφορές είναι τουλάχιστον στο ένα δέκατο των σημερινών καταβολών. Με 400 ή 600 ευρώ το χρόνο, απολαμβάνει κάποιος προνόμια ιδιωτικών θεραπευτηρίων, ξενοδοχειακής υποδομής.
Από την άλλη πλευρά έχετε σκεφτεί πόσα χρήματα καταβάλει ένας εργαζόμενος στο ΙΚΑ μαζί με τι εισφορές του εργοδότη του; Μία πρόσθεση και θα… τρομάξετε. Το ποσό ξεπερνά τα 2.500 ευρώ το χρόνο και όταν θα χρειαστεί περίθαλψη θα βρεθεί αν όχι στο… ράντζο σε 8κλινο θάλαμο.
Οι ιδιωτικές εταιρίες δεν είναι η λύση όπως έχουν ορισμένοι στο πίσω του μυαλού τους να οδηγήσουν εκεί το σύστημα. Υπάρχουν πάντα τα… ψιλά γράμματα και συχνά το πεδίο δεν είναι και τόσο ξεκάθαρα.
Αν όμως ακολουθήσουν το παράδειγμα των ιδιωτικών εταιριών με τις σημερινές εισφορές που πληρώνουμε όλοι μας τότε και οι παροχές θα 10πλασιαστούν.
Αυτή είναι η αλήθεια και μπορεί να γίνει πράξη.
Τα χρήματα υπάρχουν.
Τα καταβάλλουμε όλοι μας, κάθε μήνα, μαζί και οι εργοδότες. Αν σε αυτά προσθέσετε και τον τρίτο πυλώνα χρηματοδότησης που είναι η κρατική για τα περισσότερα ταμεία, τότε κερδισμένοι θα είμαστε όλοι μας.
Τρόπο στην αξιοποίησή τους χρειάζεται.
Ας το προσπαθήσουμε…

Read More......

Τελικά ΕΜΕΙΣ φταίμε !!!

Τελικά ποιος φταίει για την ακρίβεια στην αγορά και τις τιμές που «καίνε»; Μα ποιος άλλος, ΕΜΕΙΣ !!! Το ακούσαμε και αυτό.
Όταν το κράτος δεν κάνει καλά τη δουλειά του, ελέγχοντας όποιους θέλει και όποτε θέλει, τότε για τις τιμές στα προϊόντας φταίει ο καταναλωτής.
ΕΜΕΙΣ, δηλαδή που δεν κάνουμε έρευνα αγοράς πριν αγοράσουμε για να διαπιστώσουμε ότι τα καλά προϊόντα έχουν την ίδια τιμή, ενώ οι διαφορές επικεντρώνονται στα «σκουπίδια».
Προχθές ακούσαμε τον υπουργό ανάπτυξης, κ. Φώλια, να λέει ότι ο καταναλωτής δεν κάνει καλή έρευνα αγοράς. Η πολιτεία, που όχι απλά παρατηρεί αυτό το καθημερινό ράλι τιμών, αλλά δίνει έγκριση για μεγαλύτερες αυξήσεις από τον πληθωρισμό – βλ. ΔΕΗ 7% και 7% - δεν έχει καμία ευθύνη;
Μα φυσικά και έχει ευθύνη η Κυβέρνηση.
Την μεγαλύτερη.
Τι κάνει για τον εναρμονισμό τιμολογιακής πολιτικής των μεγάλων εταιριών και τα καρτέλ; Τίποτα. Θυμηθείτε την υπόθεση γάλακτος και τους κουμπάρους. Βέβαια με συστηματικούς ελέγχους πολλά ακόμα προϊόντα θα μαθαίναμε ότι ακολουθούν την ίδια τακτική.
Ο καταναλωτής το βλέπει στο ράφι. Μόνο η Κυβέρνηση κλείνει τα μάτια και οι υπεύθυνοι.
Όσο για τους ελεγκτικούς μηχανισμούς κάθε άλλο παρά ελεγκτικοί μηχανισμοί είναι. Πιέσεις ασκούν κατά τη δέηση των κυβερνόντων.
Γιατί δεν ξεκινά η πολιτεία να κάνει έναν κοστολογικό έλεγχο σε 50 βασικά προϊόντα και μετά να δούμε με τι κέρδος δουλεύει ο παραγωγός και πόσα χρήματα πληρώνει ο καταναλωτής τελικά για να το αγοράσει.
Οι διαπιστώσεις θα τρομάξουν…
Ας γίνουμε επιτέλους κράτος.
Έλεος τέλος πάντων…

Read More......

Τι μαθαίνουν τα παιδιά μας;

Η σχολική χρονιά που πέρασε (2006-2007) ήταν από τις πλέον… εκρηκτικές. Κάθε Πέμπτη το ραντεβού στην πλατεία Συντάγματος ήταν πονοκέφαλος για την Κυβέρνηση και για την Μαριέτα Γιαννάκου (πρώην υπουργό Παιδείας). Οι εκλογές έγιναν η Μαριέτα Γιαννάκου δεν κατάφερε να εκλεγεί βουλευτής και όλοι πιστεύουν ότι ο νέος υπουργός Αριστείδης Στυλιανίδης θα κάνει αλλαγές.
Πέρα όμως από τα πολιτικά, τις διαφωνίες ή τις συμφωνίες, την αναθεώρηση ή μη του άρθρου 16 για τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια και την προσέγγιση που θέλει να κάνει καθένας από εμάς το ερώτημα πρέπει να είναι άλλο.
Τι μαθαίνουν τα παιδιά μας;
Αυτό θα πρέπει να μας απασχολήσει και όχι κάθε λίγο και λιγάκι να αλλάζουμε το σύστημα στα σχολεία, τα βιβλία και τον τρόπο εξετάσεων.
Πέρα από τα πολιτικά και κομματικά θα πρέπει όλοι να κοιτάξουμε προς το μέλλον. Ένα μέλλον που αλλάζει γρηγορότερα από παλιά, να προβλέψουμε τις εξελίξεις και να χαράξουμε τομείς και δράσεις ώστε τα παιδιά να μην μπαίνουν στα Πανεπιστήμια και να βγαίνουν άνεργα.
Πόσοι από εσάς έχετε καταλάβει ότι οι σπουδές δεν λένε τίποτα σήμερα.
Όχι, δεν αφοριστικό, αυτό που λέμε. Δείτε γύρω σας. Όλα τα παιδιά έχουν πτυχίο, πάρα πολλά και μεταπτυχιακό ή μεταπτυχιακούς τίτλους, όμως παραμένουν άνεργα ή κάνουν άλλες δουλειές άσχετες με τις σπουδές τους, κατώτερες από τις γνώσεις τους.
Λεφτά βγάζουν οι ηλεκτρολόγοι, οι υδραυλικοί, οι τεχνίτες που για να σου κάνουν μία επισκευή θα πρέπει να περιμένεις στη σειρά.
Δεν λέμε να σταματήσουν οι σπουδές.
Όμως αυτό που πρέπει να γίνει είναι να δούμε το περιβάλλον του αύριο να φτιάξουμε ένα σύγχρονο και αποδοτικό σύστημα εκπαίδευσης για τα επόμενα 20 χρόνια, ώστε χωρίς αλλαγές και αιφνιδιασμούς να γνωρίζουν τα παιδιά που βαδίζουν.
Νέα σχολεία, νέα βιβλία, νέα μέσα διδασκαλίας, νέο πρόγραμμα σπουδών από το Δημοτικό. Οι αλλαγές πρέπει να ξεκινήσουν από τη βάση και όχι να πάμε κατευθείαν στο Πανεπιστήμιο.
Για να μπορούμε να πούμε ότι σε 15 ή 20 χρόνια τα παιδιά μας όχι μόνο θα έχουν μάθει, αλλά η γνώση τους θα έχει και αντίκρισμα στην αγορά εργασίας.

Read More......

Εκπτώσεις στη… νοημοσύνη μας

Ομολογώ ότι σε περιόδους εκπτώσεων εδώ και μερικά χρόνια δεν έχω πάει ποτέ για ψώνια. Έτυχε όμως να βρεθώ σε κάποια καταστήματα – αλυσίδες, πριν από δύο ημέρες για να πάρω ένα δωράκι.
Με έκπληξη διαπίστωσα ότι όσα έγραφαν στις βιτρίνες, για 30% ή ακόμα και για 50% έκπτωση ήταν κοροϊδία. Και αυτό γιατί σχεδόν όλα τα είδη μέσα στο τριώροφο μαγαζί δεν είχαν έκπτωση. Με το πρόσχημα της νέας παραλαβής, το ένα πολυκατάστημα ή της νέας κολεξιόν το άλλο, είχαν συμπτύξει τα υπό έκπτωση είδε σε μια γωνιά.
Κοροϊδία, απάτη, τρυκ, δεν ξέρω πως θέλετε να το βαφτίσετε, όμως η ουσία είναι η ίδια. Εκπτώσεις δεν γίνονται.
Και το γνωρίζει το κράτος που «κλείνει τα μάτια», δεν ελέγχει και δεν κάνει τίποτα.
Όπως που εξήγησε ένας υπάλληλος, τα εκπτωτικά είδη είναι όσα τους έχουν μείνει. Αν πραγματικά κάποιος θέλει να έχει τη δυνατότητα της επιλογής θα πρέπει να ψωνίσει τις δύο πρώτες ημέρες και όνο εκείνο το διάστημα.
Στη συνέχεια ότι βγαίνει στα ράφια είναι… υπόλοιπα.
Περισσεύματα θα πω εγώ για να μην πω… σκουπίδια.
Τα μαγαζιά όμως βάζουν είδη στα ράφια – νέας παραλαβής – με κράχτη τις εκπτώσεις. Πολλαπλά τα αδικήματα, αφού ο πελάτης μπαίνει μέσα βλέποντας την παραπλανητική διαφήμιση της βιτρίνας.
Δεν διαφωνώ με το σκεπτικό της νέα κολεξιόν, ή ακόμα και της νέας παραλαβής. Αυτό όμως σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να γίνεται την περίοδο των εκπτώσεων.
Και αυτό γιατί όλοι γνωρίζουν πότε αρχίσουν και πότε τελειώνουν οι εκπτώσεις. Ας περιμένουν να τελειώσουν και μετά ανανεώνουν τα είδη. Άλλωστε αυτό το σκοπό έχουν οι εκπτώσεις, να ξεπουλήσουν τα καταστήματα το στοκ τους και όχι να τις χρησιμοποιούν επικοινωνιακά για να ξεγελούν τον κόσμο.
Επιτέλους ας γίνουμε σοβαροί.
Στην Αγγλία για παράδειγμα σε μαγαζί της ίδια εταιρίας που είναι και στη χώρα μας δεν υπάρχει η λογική της «νέας παραλαβής». Γιατί;
Μα επειδή κανείς δεν τολμά να υποτιμήσει τη νοημοσύνη τους καταναλωτή και με τρυκ να ξεγελάσουν το κράτος.

Read More......

Κι όμως αντέχουν τα ταμεία…

Μοιάζει απίστευτο, αλλά είναι πραγματικό. Παρά την κινδυνολογία τόσων μηνών περί αδυναμίας των ασφαλιστικών ταμείων, περί κατάρρευσης του κοινωνικού συστήματος και διάφορα τέτοια, η μελέτη του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας έρχεται να μας πει τα αντίθετα.
Το σύστημα αντέχει και είναι ικανό να ανταποκριθεί άριστα μέχρι το 2013 και σε ικανοποιητικό βαθμό μέχρι και το 2020. Και για να σας του πούμε με απλά λόγια, για το ΙΚΑ, το ετήσιο έλλειμμα ήταν 0,76% του ΑΕΠ, το 2005 έγινε 0,73% το 2007 και οδεύει σε 0,69% για το 2008, ενώ η πρόβλεψη λέει ότι το 2020 θα είναι στα 0,87% του ΑΕΠ, μικρά ως ποσοστά, όμως είναι σημαντικά.
Παρόλα αυτά θα υπάρχει βιωσιμότητα μέχρι το 2020, ενώ διορθώσεις θα χρειάζονται για τα επόμενα 35 χρόνια μέχρι το 2055.
Πολλοί θα πείτε, «ποιος ζει, ποιος πεθαίνει» μετά από 47 χρόνια…
Όμως δεν είναι έτσι.
Το σύστημα αφορά τη δική μας ασφάλεια, αλλά και το μέλλον των παιδιών μας.
Για αυτό λέμε ότι θα πρέπει να το δούμε σοβαρά, σε βάθος χρόνου με τις αλλαγές που θα είναι ουσιαστικές και ότι με αποσπασματικά μέτρα που αναγνωρίζουν όλοι ότι δεν θα λύσουν το πρόβλημα.
Το εύκολο σενάριο της παράτασης του εργασιακού βίου κατά δύο χρόνια δεν βελτιώνει την κατάσταση, παρά μόνο για ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα, ελάχιστο σε σχέση με τον ορίζοντα 50ετίας που πρέπει να χαραχθεί.
Η πρώτη κίνηση, δεν είναι ο διάλογος.
Αυτός θα γίνει.
Η πρώτη κίνηση είναι να καλυφθεί επιτέλους η κρατική συνεισφορά, να μειωθεί η εισφοροδιαφυγή, να ορθολογικοποιηθούν οι φαρμακευτικές δαπάνες των ταμείων και εκσυγχρονίσουν τα λειτουργικά τους συστήματα για να μπορούν να διασταυρώνουν και να ελέγχουν τα στοιχεία.
Αφού γίνουν αυτά τα επόμενα δύο με τρία χρόνια, τότε να αρχίσουμε το διάλογο για μερικά χρόνια ώστε να προκύψουν ουσιαστικές λύσεις για το επόμενο μισό του αιώνα…

Read More......

Ασφαλιστικό από λάθος βάση…

Το πρόβλημα που θα απασχολήσει την κοινωνία όχι μόνο τους επόμενους μήνες, αλλά και πάλι τα επόμενα χρόνια, είναι το ασφαλιστικό. Θα πρέπει να δουλεύουμε περισσότερα χρόνια για να μπορέσει το σύστημα να καλύψει τις ανάγκες του.
Το όριο ηλικίας λένε θα αυξηθεί για άνδρες και γυναίκες, ενώ μείωση θα υπάρχει και στις αποδοχές των συντάξεων και των επικουρικών. Όσο και αν γίνεται προσπάθεια να κρύψει η κυβέρνηση τα σχέδια, κάπως έτσι θα εξελιχθούν.
Είναι αναμενόμενο.
Και αυτό γιατί πάντα αρχίζουμε από τη λάθος βάση. Ή καλύτερα από την εύκολη λύση, την προφανή, την περικοπή των καταβολών.
Αυτή όμως είναι μία εντελώς λάθος προσέγγιση. Δεν λέμε ότι τα μεγάλα ασφαλιστικά ταμεία δεν έχουν πρόβλημα. Υπάρχει έλλειμμα και μάλιστα σημαντικό. Γιατί όμως να πληρώσουν τη νύφη οι εργαζόμενοι που καταβάλλουν κανονικά τις κρατήσεις;
Απάντηση κανείς δε δίνει στο ερώτημα.
Και δεν δίνει γιατί επί της ουσίας κανείς δεν θέλει να πει τα πράγματα όπως έχουν.
Δεν θα ήταν καλύτερο να καταβάλει το κράτος τα χρέη του και από εκεί και πέρα να αρχίσει η κουβέντα, αν πρέπει να γίνει.
Με το κράτος να χρωστά περίπου 10 δις ευρώ, είναι πολύ εύκολο για τον οποιοσδήποτε να καταλάβει ότι η όλη κουβέντα θα ξεκινούσε από διαφορετική βάση και το κυριότερο για διαφορετικό στόχο.
Μέχρι την αύξηση των ορίων ηλικίας και την περικοπή των συντάξεων πολλά μπορούν να γίνουν.
Ας καλύψει το κράτος τις οφειλές του και ας δώσει παράταση πέντε χρόνια στα ταμεία να ορθολογικοποιήσουν τα έξοδα και τις δαπάνες τους, να εκσυγχρονιστούν και να μηχανογραφηθούν και μετά ξανασυζητάμε.
Γιατί πως είναι δυνατόν να υπάρχουν ταμεία που όχι δεν παρουσιάζουν έλλειμμα, αλλά πλεόνασμα ενώ οι παροχές που δίνουν είναι 10 φορές καλύτερες και μεγαλύτερες από αυτές τους ΙΚΑ.
Και γιατί αυτά τα ταμεία, έστω και αν είναι λίγα να βάλουν το πλεόνασμά τους στη μαύρη τρύπα ενός μεγάλου ταμείου, πλεόνασμα που δεν φτάνει ούτε για… ζήτω!!!
Καλό λοιπόν θα ήταν αντί η Κυβέρνηση να θέτει… χρονοδιάγραμμα στο διάλογο να βάλει χρονοδιάγραμμα στην καταβολή του χρέους.

Read More......

Περνά-περνά η μέλισσα !!!

Πεδίο μάχης το κέντρο της Αθήνας για περίπου μία ημέρα. Το Σάββατο 2 Φεβρουαρίου, όσοι βρέθηκαν στα κεντρικά σημεία της πρωτεύουσας δεν πίστευαν στα μάτια τους.
Πέτρες, ρόπαλα, κράνη, φωτιές, δακρυγόνα, ξύλο, μαχαιρώματα και όλα αυτά υπό το βλέμμα της αστυνομίας που θύμιζε διαιτητή ποδοσφαιρικού αγώνα.
Λογική η αγανάκτηση των πολιτών, αφού 200- 300 άτομα αναστάτωσαν την πόλη χωρίς να κάνει κανείς τίποτα.
Απίστευτες σκηνές κατέγραψαν οι τηλεοπτικές κάμερες.
Αστυνομικοί των ΜΑΤ να είναι στη μέση των δύο πλευρών, να τους περνούν ταραξίες να ρίχνουν πέτρες στους απέναντι και μετά να επιστρέφουν πίσω από τις γραμμές της αστυνομίας. Και αυτοί να τους βλέπουν μπροστά στα μάτια τους να παραβατούν και να μην κάνουν τίποτα.
Δυστυχώς όσο και αν λένε ότι η εικόνα είναι λανθασμένη, αυτό συνέβη.
Μπορεί άθελά τους, όμως αυτή είναι η αλήθεια. Τα όσα ακούσαμε στα κανάλια, ότι δεν βλέπουν δίπλα τους ή ότι υπήρχε και άλλο μέτωπο στη ΔΕΗ και δεν προλάβαιναν, είναι απλές δικαιολογίες.
Ο πολίτης θέλει την αστυνομία να κάνει συνεχώς τη δουλειά της. Δεν μας ενδιαφέρει αν έχει κι άλλες δουλειές. Πρέπει να τα προλαβαίνει όλα και όχι να αφήνει τους γνωστούς-άγνωστους όπως όλοι λένε να παίζουν το περνά-περνά η μέλισσα για 10 ώρες στο κέντρο της Αθήνας.
Τέτοιες ομάδες θα πρέπει να τις διαλύει το πολύ μέσα σε μία ώρα.
Όσο για τη διαδήλωση που κάποιοι είχαν προγραμματίσει, μάλλον θα έπρεπε να γίνει με άλλα μέτρα προστασίας από την αστυνομία, αλλά και περιφρούρησης από τους ίδιους και όχι να δίνουν «ραντεβού» ομάδες σε Σταδίου και Πανεπιστημίου!!!

Read More......

Το σλόγκαν της «μηδενικής ανοχής»

Την έχουμε ακούσει αρκετές φορές τα τελευταία τέσσερα χρόνια, από τα πλέον επίσημα χείλη. Ο Πρωθυπουργός μετά το «σεμνά και ταπεινά» μας έφερε και τη φράση της «μηδενικής ανοχής».
Ακούστηκε πρώτη φορά όταν είχαμε την πρώτη περίπτωση διαφθοράς. Μπορεί από τότε να πέρασαν λίγα χρόνια, ούτε τέσσερα δεν έχουν συμπληρωθεί, όμως την ακούσαμε πολλές φορές.
Πρόσφατα για την υπόθεση Ζαχόπουλου και όσα ακούμε ότι έγιναν, ή προσπάθησαν να γίνουν.
Όμως αν και με ευκολία ακούμε λόγια, πολύ δύσκολα βλέπουμε… έργα.
Τομείς νευραλγικοί, όπως αυτός της Υπηρεσίας Ειδικών Ελέγχων – πρώην ΣΔΟΕ – εξακολουθούν να κλονίζουν την εμπιστοσύνη της κοινής γνώμης. Και μόνο τα όσα ακουστήκαν είναι ικανά για να στείλουν σπίτι του τον επικεφαλής.
Έστω και προσωρινά. Μέχρι να ξεκαθαρίσει το… τοπίο.
Μόνο έτσι θα περνούσαμε από τα λόγια στα έργα.
Μόνο τότε θα μπορούσε να υπάρξει μερική αποκατάσταση την έννομης τάξης.
Γιατί απλά κανείς δεν έχει πειστεί ότι δεν προσπάθησαν ορισμένοι να κάνουν συναλλαγή με το πρώην ΣΔΟΕ.
Και επειδή στη συναλλαγή χρειάζονται δύο ευθύνες υπάρχουν και στις δύο πλευρές.
Ούτε «τρελός» είναι ο βουλευτής που πήγε στο σπίτι του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, ούτε «άγιοι» και «αδέκαστοι» υπάρχουν.
Το μόνο που δεν περίμεναν οι Κυβερνητικοί και μη ήταν η πτώση του Χρήστου Ζαχόπουλου.
Εκεί χάλασε η… συνταγή.
Τώρα προσπαθούν να μας πείσουν ότι είμαστε «ηλίθιοι».
Η υπηρεσία του Σπύρου Κλαδά που ήταν και νομικός σύμβουλος του Ζαχόπουλου και γενικός γραμματέας Ολυμπιακής Αξιοποίησης, της υπηρεσίας που έγινε ο παράνομος διαγωνισμός έχει ευθύνες εκτός από ηθικές και ποινικές.
Ξεκίνησε έλεγχο στο Θέμο Αναστασιάση στις 2 Νοεμβρίου 2007 και στην Τράπεζα της Ελλάδος έστειλε έγγραφο για ενημέρωση τραπεζικών κινήσεων στις 15 Ιανουαρίου και αφού μεσολάβησαν όλα αυτές οι αποκαλύψεις.
Αυτή είναι η σωστή λειτουργία;
Ακόμα και για τον λόγο πρέπει να τον ξηλώσει τον Κλαδά.Γιατί δεν θέλουμε να σκεφτούμε ότι υπήρχε άλλος λόγος το διάστημα που μεσολάβησε…

Read More......