Οικολογία χωρίς μέλλον...

Καθαρό περιβάλλον, για ποιους;
Ωραίο ερώτημα που έχει δύσκολη απάντηση. Τα τελευταία χρόνια γίνεται μια μεγάλη προσπάθεια για να μειώσουμε τις καταναλώσεις σε καύσιμα, για την ανακύκλωση, για ένα καλύτερο περιβάλλον που θα κληθούν να ζήσουν τα παιδιά μας.
Όλα αυτά είναι πολύ ωραία και σωστά. Όμως ακούσαμε τελευταία ότι η ανάγκη για καθαρά καύσιμα οδηγεί σε ραγδαία άνοδο των τιμών αγαθών, αφού μειώνονται οι καλλιέργειες σιτηρών, ρυζιού και άλλων ειδών πρώτης ανάγκης για τις βιοκαλλιέργειες. Τελικά μπορεί να μην έχουμε φαγητό, αλλά τα αυτοκίνητά μας θα... ταξιδεύουν.

Μόνο που δεν θα πηγαίνουν πουθενά αφού κανείς από εμάς ή και τα παιδιά μας δεν θα υπάρχει.
Δεν λέει κανείς ότι δεν θα πρέπει να προσέχουμε το περιβάλλον και να μας απασχολεί. Λέμε ότι όπως συμβαίνει με το ανθρώπινο γένος πολλές φορές χάνουμε το... μέτρο.
Κοινή λογική χρειάζεται και στην οικολογική συνείδηση. Καθένας από εμάς μπορεί να βοηθήσει το περιβάλλον έστω και λίγο και όλοι μαζί να σώσουμε τον πλανήτη.
Αυτό το σκεπτικό θα πρέπει να ακολουθήσουμε και στις καθαρές πηγές ενέργειας. Πολλά και μεγάλα τζιπ βλέπουμε καθημερινά στους δρόμους. Με μία απλή κίνηση σε υβριδικό επίπεδο μπορούμε να εξοικονομήσουμε χιλιάδες λίτρα, αφήνοντας λιγότερα καυσαέρια και ρίπους. Ας ξεκινήσουμε να μειώνουμε τους ρίπους και όχι να προσπαθούμε να τους εξαφανίσουμε. Και αυτό γιατί εκτός από τους ρίπους θα εξαφανιστούμε κι εμείς.
Όλοι θα πρέπει να αγαπούμε το περιβάλλον. Είναι το σπίτι μας και χρειάζεται προστασία. Θα πρέπει λοιπόν τα μέτρα που θα λάβουμε να έχουν, αρχή, μέση και κυρίως προοπτική!