Saturday, September 20, 2008

Νέα ηθική, αλλά και νέα υλική προσέγγιση

Ο ερχομός της Νέας Δημοκρατίας πριν από περίπου πέντε χρόνια είχε σημαία την πάταξη της διαφθοράς και τα νέα ήθη στην πολιτική ζωή. Επιδιώξεις που συσπείρωσαν τον κόσμο που ζητούσε «αλλαγή» της «αλλαγής». Τα χρόνια που πέρασαν απέδειξαν ότι τα λόγια έγιναν έργα, η διαφθορά πατάχθηκε και οι πολιτικοί – ορισμένοι εξ αυτών – άλλαξαν ήθη.
Τι τελευταίες ημέρες το αντιλαμβανόμαστε καλύτερα. Εμείς θα σας δώσουμε τέσσερα παραδείγματα:

  1. Ο Γιώργος Σουφλιάς παραχώρησε την εκμετάλλευση εθνικών οδών σε ιδιώτες με σκοπό να κατασκευάσουν άλλου δρόμους χωρίς να πληρώσει το κράτος. Καλό θα πείτε με την πρώτη ανάγνωση. Όμως δεν είναι έτσι. Το κράτος δίνει δρόμους που κατασκεύασε το ίδιο και που εξακολουθούν να πληρώνουν οι πολίτες σε ιδιώτες ώστε να μαζέψουν χρήματα και να κάνουν κάπου αλλού έναν δρόμο τον που και πάλι θα εκμεταλλεύονται. Δηλαδή ο ιδιώτης χωρίς να βάλει το χέρι στην τσέπη φτιάχνει δρόμο και αποκτά και δικαιώματα για δεκαετίες. Μα αυτό μπορεί να το κάνει καθένας από εμάς. Ας μου δώσει εμένα ο Σουφλιάς το δρόμο από την Αθήνα στην Πάτρα και από τα διόδια και την αύξηση που θα κάνω θα βγάλω τόσα λεφτά ώστε μετά από έναν χρόνια ΘΑ ξεκινήσω την κατασκευή κάποιου άλλου ο οποίος θα μου φέρει και πάλι χρήματα. Το κόλπο είναι νόμιμο, όμως επί της ουσίας με ΑΕΡΑ (χωρίς ιδιωτικά λεφτά άμεσα) θα γίνουν τα έργα ή καλύτερα θα τα πληρώσει ο πολίτης. Συμπέρασμα: Το κράτος είναι ανίκανο να διαχειριστή τα χρήματα των διοδίων τόσο για την επισκευή των οδικών δικτύων όσο και για την κατασκευή νέων, ή θέλει να ευεργετήσει κάποιους;
  2. Με την υπόθεση του Γιώργου Βουλγαράκη μάθαμε ότι με δάνειο από τράπεζα είχε αγοράσει ένα ακίνητο και τη δόση του δανείου πλήρωνε από το ενοίκιο της επένδυσης. Νόμιμη και έξυπνη επενδυτική κίνηση. Μόνο που το νοίκι το έδινε η ίδια τράπεζα που έδωσε το δάνειο στον Γιώργο Βουλγαράκη. Έτσι από τη μία η τράπεζα έδωσε δάνειο και από την άλλη η ίδια τράπεζα πλήρωνε τη δόση στον εαυτό της. Καλό;
    Ζητώ και εγώ λοιπόν να μου δώσει μία τράπεζα δάνειο και μετά να νοικιάσει το χώρο και να πληρώνει τη δώσει. Στο τέλος θα μου μείνει το ακίνητο χωρίς να έχω βάλει ούτε ένα ευρώ. Πιστεύεται ότι θα ανταποκριθεί τραπεζίτης στην πρόταση;
  3. Τελικά θα πρέπει να ακολουθήσουμε όλοι το παράδειγμα του Γιώργου Βουλγαράκη και στον τομέα των εταιριών για την αφορά ακινήτων. Γιατί να δώσουμε φόρους στο κράτος, όταν μπορείς να τους γλυτώσεις. Νόμιμο και αυτό και πολύ καλή προτροπή προς όλους μας. Καμία εμπλοκή με τους εφοριακούς, ούτε και διαπραγματεύσεις για το φόρο κάτι που συνεπάγεται… διαφθορά.
  4. Τέλος θα πάω στη συνάδελφο Μάρα Ζαχαρέα. Κανείς δεν λέει ότι δεν πρέπει να εργάζεται. Χάσαμε όμως το μέτρο. Το να κάνεις εφημερίδα να παίρνεις διαφήμιση έστω και ιδιωτική μάλλον δεν εντάσσεται στον θεμιτό ανταγωνισμό. Και αυτό γιατί και πάλι κανείς ιδιώτης δεν θα μου έδινε διαφήμιση και το ίδιο θα έκαναν και οι διαφημιστικές εταιρίες στην περίπτωση τη δική μου ή κάποιου άλλου, με την ευκολία που θα έδιναν στο συγκεκριμένο έντυπο για προφανείς λόγους.

Και τα τέσσερα παραδείγματα είναι «νόμιμα και ηθικά» όπως είπε ο Γιώργος Βουλγαράκης πριν αποχωρήσει από το Υπουργείο.
Είναι όμως αυτό το νέο ήθος και ύφος για την πολιτική ζωή του τόπου που είχε στο μυαλό του ο Κώστας Καραμανλής πριν από πέντε χρόνια;
Ας μας απαντήσει…


No comments: