Περί... δημοσιογραφίας

Τα όσα διαδραματίζονται τις τελευταίες ημέρες, σχετικά με τη δημοσιογραφία και τους δημοσιογράφους, έχουν κλονίσει την εμπιστοσύνη της κοινής γνώμης.
Εδώ και χρόνια η άποψη της κοινής γνώμης δεν είναι και η καλύτερη δυνατή για τον χώρο των δημοσιογράφων, ακόμα χειρότερη για τα Μέσα όπως η τηλεόραση και οι εφημερίδες που εξυπηρετούν ή πολιτικές ή επιχειρηματικές σκοπιμότητες.
Όμως η «Ζαχοπουλειάδα» έχει καταφέρει να ασχολούνται όλοι με τον χώρο του Τύπου και όχι με την ουσία της υπόθεσης, είτε αυτή έχει να κάνει με την προσωπική περιπέτεια του Χρήστου Ζαχόπουλου, είτε με απόπειρα συναλλαγής που όμως χάλασε…
Η Κυβέρνηση έχει καταφέρει να πετάξει τη μπάλα στην εξέδρα.
Αυτό τη βολεύει και αυτό πράττει.
Ο χώρος της δημοσιογραφίας και τους Τύπου περνά εδώ και χρόνια κρίση αξιοπιστίας, κρίση εντιμότητας.
Η ελευθεροτυπία είναι μόνο στα χαρτιά.
Η πραγματικότητα είναι διαφορετική.
Οι δημοσιογράφοι παίρνουν γραμμή από τους εκδότες και τους διευθυντές για την… οπτική που θα ακολουθήσουν γράφοντας ένα κείμενο και οι ελάχιστοι που δεν το κάνουν, υποβαθμίζονται ή βλέπουν την πόρτα προς την έξοδο.
Για παράδειγμα την υπόθεση με τις 148 προσλήψεις στο Υπουργείο Πολιτισμού την αποκάλυψε μία αθλητική εφημερίδα το «Derby» έναν χρόνο πριν.
Τότε έγινε χαμός γιατί γράφτηκε ένα τέτοιο θέμα και ο συντάκτης είδε την πόρτα της εξόδου έναν μήνα μετά με το πρόσχημα των περικοπών.
Βέβαια με αυτή την… περικοπή σώθηκε η εφημερίδα, αφού δεν έγινε καμία άλλη στη συνέχεια.
Μάλλον θα πρέπει να κάνουν… ανδριάντα στο συγκεκριμένο συντάκτη.
Τι όμως έκανε η ΕΣΗΕΑ;
Απολύτως τίποτα.
Δεν τους απασχόλησε.
Είχαν σοβαρότερα θέματα;
Φυσικά…
Τώρα όμως τρέχουν να αποδείξουν ότι οι δημοσιογράφοι δεν είναι «λαμόγια».
Αν πραγματικά θέλει η ΕΣΗΕΑ να ψάξει θα βρει.
Θέλει όμως;
Θα δούμε…