Για τους λάτρεις των αριθμών και της στατιστικής η Πεσκάρα είναι πρώτης τάξης ευκαιρία για να δούμε ποιοι αθλητές θα καταφέρουν να κερδίσουν μετάλλια με ξεχωριστή σημασία.
Η Ελλάδα όπως έχει αναφέρει στο παρελθόν το greek-olympics.blogspot.com έχει 615 μετάλλια στο σύνολο. Στόχος λοιπόν το «μαγικό 700» αν και είναι δύσκολο να επιτευχθεί.
Όμως δεν είναι αδύνατο. Για να το καταφέρει θα πρέπει η Ελλάδα να κερδίσει στην Πεσκάρα 85 μετάλλια, να κάνει υπέρβαση σε σχέση με τα 59 της Αλμερία. Κάτι που έχει ξανακάνει και μάλιστα σχετικά πρόσφατα, το 2001 στην Τύνιδα όπου συγκεντρώσαμε 88 μετάλλια.
Βέβαια δεν είναι μόνο το ποιος ή ποια αθλήτρια θα κερδίσει το 700ό μετάλλιο. Στην Πεσκάρα θα μάθουμε σίγουρα τον αθλητή με το 150ό χρυσό, θέλουμε μόλις τέσσερα, ενώ ίσως μάθουμε και τον αθλητής με το 300ό χάλκινο. Χρειαζόμαστε 41, μόλις δέκα περισσότερα από όσα πήραμε στην Αλμερία (31).
Ανάλογοι «στρογγυλοί» αριθμοί υπάρχουν και στα επιμέρους αθλήματα που θα σας τους δίνουμε κατά τη διάρκεια των Αγώνων που αρχίζουν στις 26 Ιουνίου.
Δείτε τα Ελληνικά μετάλλια στο σύνολό τους σε κάθε διοργάνωση:
1951 Αλεξάνδρεια 4-9-8 (21)
1955 Βαρκελώνη 1-8-7 (16)
1959 Βηρυτός 7-9-13 (29)
1963 Νάπολη 0-2-6 (8)
1967 Τύνιδα 6-6-13 (25)
1971 Σμύρνη 8-7-23 (38)
1975 Αλγέρι 9-12-15 (36)
1979 Σπλιτ 7-10-12 (29)
1983 Καζαμπλάνκα 11-10-11 (32)
1987 Λατάκεια 7-20-19 (46)
1991 Αθήνα 9-22-29 (60)
1993 Λανγκεντοκ 17-25-24 (66)
1997 Μπάρι 19-22-21 (62)
2001 Τύνιδα 28-33-27 (88)
2005 Αλμερία 13-15-31 (59)
Σύνολο 146-210-259 (615)
Tuesday, June 16, 2009
Στόχος η υπέρβαση και το «μαγικό 700» στη Πεσκάρα
Sunday, February 22, 2009
Το "πάρτι" τώρα αρχίζει στην Ελλάδα!
Eντονη ανησυχία επικρατεί τις τελευταίες ημέρες στα επιτελεία των ελληνικών τραπεζών καθώς τα μηνύματα που καταφθάνουν καθημερινά από τον επιχειρηματικό κόσμο της χώρας σκιαγραφούν ζοφερό το μέλλον εκατοντάδων επιχειρήσεων.
Τραπεζικοί παράγοντες που παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς την εγχώρια επιχειρηματική δραστηριότητα, επισημαίνουν ότι, σε μηνιαία βάση, 12 περίπου επιχειρήσεις αδυνατούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους απέναντι σε εργαζομένους, τράπεζες και προμηθευτές και οδηγούνται σε οριστική παύση των εργασιών τους.
Όπως αναφέρει η εφημερίδα "express" σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, πρόκειται για επιχειρήσεις μεσαίου και μεγαλύτερου μεγέθους, οι οποίες απασχολούν κατά περίπτωση περισσότερους από 30 εργαζομένους. Σε ό,τι αφορά τους κλάδους δραστηριότητας από τους οποίους προέρχονται, τα στοιχεία που έχουν οι τράπεζες στη διάθεσή τους δείχνουν ότι είναι επιχειρήσεις από τους κλάδους της οικοδομής, όπως π.χ λατομεία, υλικά οικοδομών κ.ά., της εμπορίας και διακίνησης τροφίμων, καυσίμων και πετρελαιοειδών καθώς και της παραγωγής και διάθεσης ειδών ένδυσης. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές το πρόβλημα εντοπίζεται κυρίως στην ευρύτερη περιοχή της Β. Ελλάδας, η οποία πλήττεται ήδη από αυξημένη ανεργία.
Υπό τις παρούσες συνθήκες, κυρίαρχη αίσθηση των τραπεζιτών είναι ότι η κατάσταση μέχρι τους καλοκαιρινούς μήνες θα επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο, γεγονός που θα οδηγήσει σε αύξηση του αριθμού των πτωχεύσεων σε σχέση με τα τρέχοντα επίπεδα (10 - 12 πτωχεύσεις μηνιαίως).
«Πνίγουν» τα χρέη
Ενδεικτικό της πιστωτικής ασφυξίας που χαρακτηρίζει τον επιχειρηματικό κόσμο είναι η «έκρηξη» που κατέγραψαν τον Ιανουάριο και για τέταρτο συνεχόμενο μήνα οι ακάλυπτες επιταγές, καθώς τα ποσά αυξήθηκαν κατά 143,5% σε σχέση με τον αντίστοιχο περυσινό μήνα και ανήλθαν στα 226,5 εκατ. ευρώ, ποσό - ρεκόρ σε μηνιαία βάση από το 2000.
Σύμφωνα με παράγοντες τόσο από τον τραπεζικό όσο και από τον εμπορικό κλάδο, η υπάρχουσα κατάσταση συνηγορεί στο γεγονός ότι η κατάσταση το πρώτο τρίμηνο του 2009 θα είναι ιδιαίτερα δύσκολη, καθώς οι ελληνικές επιχειρήσεις θα κληθούν να αντιμετωπίσουν διπλή πίεση, προερχόμενη τόσο από την έλλειψη ρευστότητας όσο και από τη χαμηλή ζήτηση.
Σύμφωνα μάλιστα με τους επιχειρηματίες, ο μεγάλος φόβος της αγοράς είναι η λήξη των 6μηνων επιταγών που εκδόθηκαν τους μήνες Σεπτέμβριο και Οκτώβριο, όταν δηλαδή ξεκινούσε η κρίση. Οι Εμπορικοί Σύλλογοι, το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο (και άλλοι φορείς της αγοράς) περιμένουν ότι οι περισσότερες από τις επιταγές αυτές δεν θα καλυφθούν, με αποτέλεσμα να δούμε σειρά από "κανόνια" και "λουκέτα".
Λύση η αναχρηματοδότηση
Την ίδια στιγμή, οι επιχειρήσεις, σε συνεργασία με τις τράπεζες, αναζητούν «ανάσες ρευστότητας» μέσω επιμήκυνσης του χρόνου εξυπηρέτησης του δανεισμού τους. Στην προσπάθειά τους αυτή οι επιχειρήσεις στρέφονται είτε στην έκδοση εταιρικών ομολόγων, είτε στην επιμήκυνση του υφιστάμενου δανεισμού τους με νέο και ταυτόχρονη παροχή περιόδου χάριτος.
Τραπεζικοί παράγοντες εκτιμούν, με βάση τα αιτήματα που έχουν υποβληθεί από εταιρίες, ότι η έκδοση εταιρικών ομολόγων κατά το τρέχον έτος θα σημειώσει ρεκόρ, με το ύψος τους να υπολογίζεται στα 8 δισ. ευρώ. Την ίδια στιγμή, το σύνολο των δανείων που με οποιονδήποτε τρόπο θα υπαχθούν σε διαδικασίες ρυθμίσεως αναμένεται ότι θα υπερβεί τα 10 δισ. ευρώ.
Η συγκεκριμένη πολιτική αποτελεί μονόδρομο για τις επιχειρήσεις ενώ δίνει τη δυνατότητα στο πιστωτικό σύστημα, μέσω της στήριξης των οφειλετών του που εμφανίζουν προβλήματα, να εμφανίσει λογιστικά καλύτερη εικόνα, αναμένοντας ότι η κρίση θα έχει περιορισμένο ορίζοντα και οι ισορροπίες θα αποκατασταθούν.
Τα προβλήματα των επιχειρήσεων αντιμετωπίζονται από τις τράπεζες με τη λογική του «δεν τραβάμε το χαλί κάτω από τα πόδια», κάτι που είναι εύλογο, καθώς και οι τράπεζες δεν έχουν συμφέρον να οδηγούν τις επιχειρήσεις σε ασφυξία. Ρυθμίσεις όπως η επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής ή παροχή πρόσθετης χρηματοδότησης περιλαμβάνονται στη συνολική τάση αναδιάρθρωσης δανειακών υποχρεώσεων. Είναι ενδεικτικό ότι η έμφαση από τις τράπεζες έχει δοθεί στη διάγνωση τυχόν προβλημάτων και των πιθανών λύσεων.
Saturday, September 20, 2008
Νέα ηθική, αλλά και νέα υλική προσέγγιση
Ο ερχομός της Νέας Δημοκρατίας πριν από περίπου πέντε χρόνια είχε σημαία την πάταξη της διαφθοράς και τα νέα ήθη στην πολιτική ζωή. Επιδιώξεις που συσπείρωσαν τον κόσμο που ζητούσε «αλλαγή» της «αλλαγής». Τα χρόνια που πέρασαν απέδειξαν ότι τα λόγια έγιναν έργα, η διαφθορά πατάχθηκε και οι πολιτικοί – ορισμένοι εξ αυτών – άλλαξαν ήθη. Και τα τέσσερα παραδείγματα είναι «νόμιμα και ηθικά» όπως είπε ο Γιώργος Βουλγαράκης πριν αποχωρήσει από το Υπουργείο.
Τι τελευταίες ημέρες το αντιλαμβανόμαστε καλύτερα. Εμείς θα σας δώσουμε τέσσερα παραδείγματα:
Ζητώ και εγώ λοιπόν να μου δώσει μία τράπεζα δάνειο και μετά να νοικιάσει το χώρο και να πληρώνει τη δώσει. Στο τέλος θα μου μείνει το ακίνητο χωρίς να έχω βάλει ούτε ένα ευρώ. Πιστεύεται ότι θα ανταποκριθεί τραπεζίτης στην πρόταση;
Είναι όμως αυτό το νέο ήθος και ύφος για την πολιτική ζωή του τόπου που είχε στο μυαλό του ο Κώστας Καραμανλής πριν από πέντε χρόνια;
Ας μας απαντήσει…
Sunday, September 14, 2008
Τεκμηρίων ΙΧ το… ανάγνωσμα
Το νέο φορολογικό νομοσχέδιο είναι μεν γεγονός, όμως ο καθορισμός των τεκμηρίων διαβίωσης, θα… ακολουθήσει. Βέβαια μπορεί η κυβέρνηση να κάνει λόγο για ανισότητες και για τεκμήρια, στην ουσία όμως μόνο ένα από αυτά την ενδιαφέρει, αυτό που έχουν στη διάθεσή τους με τον έναν ή τον άλλο τρόπο όλοι σχεδόν οι Έλληνες, το αυτοκίνητο.
Αν κάποιος ήθελε να ζωγραφίσει το αυτοκίνητο στην Ελλάδα αυτό θα έμοιαζε με… γελάδα, αφού το υπουργείο οικονομικών και σχεδόν όλες οι κυβερνήσεις στην μεταπολίτευση θέλησαν να το εκμεταλλευτούν και να εισπράττουν από αυτό. Ακόμα και ένα ΙΧ ως απλό μεταφορικό μέσο να έχεις αποκτάς συνεταίρο το κράτος. Ο μοναδικό Πρωθυπουργός που σκέφτηκε κάπως διαφορετικά ήταν ο Κώστας Σημίτης που κατήργησε το τεκμήριο διαβίωσης μέχρι ένα ποσό, αρκετά όμως σημαντικό που εξαιρεί το 90% των οχημάτων.
Τώρα, στις μέρες της… αναβροχιάς, ο Γιώργος Αλογουσκούφης, ο προοδευτικός και νεοφιλελεύθερος σκέφτηκε να μας γυρίσει κάποιες δεκαετίες πίσω επειδή είναι ανίκανος να κάνει ελέγχους σε όσους φοροδιαφεύγουν ή φορο-αποφεύγουν όπως είναι ο νέο όρος και τσουβαλιάζει όλους μας.
Όλους αυτούς που δουλεύουν 20 και 30 χρόνια και που κατάφεραν να πάρουν ένα έστω και λίγο μεγαλύτερο ΙΧ, πέραν των 1.600κ.ε. κοντά στα 2.000κ.ε. ή και μεγαλύτερο πιο ασφαλές για την οικογένειά τους και με περισσότερους χώρους εάν ειδικά έχουν δύο, τρία ή και περισσότερα παιδιά. Αυτοί όλοι τώρα θα κληθούν να πληρώσουν επειδή τα τεκμήρια είναι αυθαίρετα, χωρίς καμία μελέτη και φορο-εισπρακτικά.
Γιατί λοιπόν είναι τεκμήριο ένα ΙΧ μεγάλου κυβισμού;
Ο ιδιοκτήτης για να το αποκτήσει δεν πλήρωσε το μισό σχεδόν της εργοστασιακής του αξίας τους στο κράτος, συνεισφέροντας είτε με τη μορφή του 19%ΦΠΑ, είπε με το ειδικό τέλος ταξινόμησης που παράνομα και πέραν των οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης εφαρμόζει η Ελλάδα στα ΙΧ;
Κατά την αγορά δεν ισχύει το τεκμήριο απόκτησης και όποιος δεν το αντέχει φορολογείτε;
Πως λοιπόν έρχεται και μάλιστα αναδρομικά να τους συμπεριλάβει όλους;
Θα μπορούσε να πει ότι εφαρμόζω τεκμήρια για όσους αποκτούν ΙΧ από το 2009 και μετά και για όσους είναι από το 2004 έως και την αλλαγή του νόμου ισχύει το παλαιό καθεστώς.
Ύστερα καθημερινά να βομβαρδίζουν με το περιβάλλον, όμως εάν έχει ένα υβριδικό τζιπ θα κληθείς να το ξανά-πληρώσεις.
Τέλος τους ενδιαφέρει να φορολογήσουν τον κυβισμού που είναι «άχρηστος» μπροστά στην ιπποδύναμη που είναι ουσία και φυσικά χωρίς να λαμβάνουν υπόψιν τους ότι τα σέρβις έχουν μειωθεί (ένα το χρόνο), το κόστους τους επίσης, οι φθορές και οι βλάβες που παρουσιάζουν τα καινούργια ΙΧ είναι ελάχιστες και τέλος παρά τους μεγάλους κινητήρες ορισμένα παρουσιάζουν μικρές καταναλώσεις, αλλά και χαμηλούς ρίπους.
Τίποτε από τα παραπάνω.Τους ενδιαφέρει μόνο να βάλουν χρήματα στο κρατικό ταμείο που είναι τόσο άδειο όσο ποτέ άλλοτε στο παρελθόν…
Monday, September 8, 2008
Ο Πρωθυπουργός είναι γνώστης της κατάστασης
Όνειρο ήταν και πάει. Μία ψευδαίσθηση. Μιλάω για τον Πρωθυπουργό, τον Κώστα Καραμανλή. Πίστευα όλο αυτό το διάστημα, τους τελευταίους τρεις μήνες δηλαδή, που δεν εμφανιζόταν πολύ στο προσκήνιο προσπαθούσε να αλλάξει κάτι στα προβλήματα του κόσμου που τα φέρνει δύσκολα βόλτα, να δώσει λύσεις. Όμως όλα ήταν αυταπάτες. Η συνέντευξη στη Θεσσαλονίκη ήταν αποκαλυπτική των προθέσεων, των δεσμεύσεων και της ομηρίας που βρίσκεται. Ξέρετε μας είναι εύκολο να ρίχνουμε τα βάρη πολλές φορές στο... περιβάλλον, που ίσως δεν ενημερώνει σωστά, δεν τον κρατά ενήμερο, τον σημερινό αλλά και προηγούμενους πρωθυουργούς, προσπαθώντας να περάσουν τις θέσεις τους και τον παραπλανούν. Με αυτό το σκεπτικό αρχίζει πάντα μία καλοπροαίρετη κριτική.
Αλλά δεν είναι έτσι.
Ο Κώστας Καραμανλής είναι πλήρως ενημερώμενος για όλα τα προβλήματα, τις μπίζνες των υπουργών του, της κατάστασης που επικρατεί στον κόσμο και φυσικά ασπάζεται αυτό που είπε ο Γιώργος Βουλγαράκης, ότι δηλαδή ότι είναι νόμινο είναι και ηθικό. Ότι οι ιδιωτικές εταιρίες κρίνουν αξιοκρατικά και δίνουν διαφήμιση στην εφημερίδα της συζύγου του Θόδωρου Ρουσόπουλου με την ίδια ευκολία που θα έδιναν και σε εμένα ή σε εσάς αν κάνατε την ίδια προσπάθεια. Ότι ο Αριστοτέλης Παυλίδης ζήτησε να ερευνηθεί η υπόθεση του συνεργάτη του, όμως εξακολουθεί να τον στηρίζει, ότι η Ντόρα Μπακογιάννη δεν ήξερε για το δώρο της SIEMENS, ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης πλήρωσε έστω και με καθυστέρηση ενός έτους το χρέως του, ότι η σύζυγος του Γιώργου Αλογοσκούφη δεν έχει εμπλοκή με τους Γερμανούς που αγόρασαν τον ΟΤΕ και πολλά ακόμα…
Δυστυχώς για αυτή την Κυβέρνηση και το συγκεκριμένο κόμμα όπου πολλοί στήριξαν τις προσδοκίες τους για διαφάνεια και πολιτική ηθική όλα καταρρέουν. Καθημερινά έρχονται στο φως και νέες μπίζνες, νόμιμες ή νομότυπες πολλές φορές εκνευρίζοντας τους πολίτες, κάποιους άλλους τους φέρνουν σε δύσκολη θέση τους... απογειώνουν.
Το σεμνά και ταπεινά δεν ισχύει όχι επειδή κάποιοι υπουργοί, ή κομματικά στελέχη διορσιμένα σε μεγάλους οργανισμούς χωρίς καμία σχέση με τα αντικείμενα που υπηρετουν αμοίβονται πλουσιοπάροχα, αλλά επειδή όλα αυτά είναι σε γνώση του Κώστα Καραμανλή που δεν έχει καμία πλέον δικαιολογία.
Οι μάσκες έπεσαν, τώρα όσος χρόνος απομένει μέχρι τις εκλογές είναι... πίστωση χρόνου σε έναν πρωθυπουργό όμηρο του συστήματος. Πίστωση όχι μόνο για έναν τυπικό ανασχηματισμό, αλλά για ουσιαστικές αλλαγές προσώπων, θέσεων, αξιών και το κυριότερο νοοτροπίας.
Η Θεσσαλονίκη απέδειξε ότι ο Καραμανλής γνωρίζει τα πάντα. Στο χέρι του είναι να αλλάξει την κατάσταση ή να μην κάνει τίποτα αφήνοντας τον λαό στο καζάνι να... βράζει. Να σταματήσει να βάζει φορολογικά βάρη με αναχρονιστικά μέτρα όπως τα τεκμήρια και άλλα γραφικά. Με ουσιαστικές φόρο-ελαφρύνσεις για τους Έλληνες που ζουν κάτω από το όριο της φτώχιας σε ποσοστό άνω του 20% και όχι να καλύπτεται πίσω από τη διεθνή οικονομική κατάσταση. Γιατί πως εξηγεί το γεγονός ότι διεθνώς οι τιμές του πετρελαίου έπεσαν κατά 30% και εδώ μετά το κύμα αυξήσεων οι τιμές δεν ακολούθησαν την ίδια πτώση, αλλά έμειναν σταθερές.Σταθερές περιμένοντας να ανέβουν και άλλο οι τιμές με το πρώτο ράλι τιμών του «αργού» το προσεχές διάστημα…
Sunday, July 20, 2008
Το κράτος είναι ο μεγάλος κλέφτης…
Μεγάλο το χρονικό διάστημα της απουσίας από το blog. Όμως με τι να ασχοληθούμε; Με τις μίζες της Siemens και τα λαμόγια ή τα σκάνδαλα από τις νέες συμβάσεις στην ΟΣΕ, την Cosmote, τη Γερμανός και την εξαγορά του ΟΤΕ; Το έχουν καταλάβει και οι πολιτικοί. Απαξιώνετε ο ρόλος των πολιτικών με τα όσα «έμαθαν» ότι συμβαίνουν, δήθεν πέφτοντας από τα σύννεφα.
Το παραδέχεται στις ομιλίες του ο Γιώργος Παπανδρέου που θέλει να αλλάξει τη νοοτροπία του ΠΑΣΟΚ, ενώ ο Κώστας Καραμανλής ρίχνει βολές στην αντιπολίτευση, ξεχνώντας ότι αυτός κυβερνά εδώ και τέσσερα χρόνια και ουσιαστικά όχι μόνο δεν έχει αλλάξει τίποτα στον τομέα της κρατικής διαφθοράς, αλλά ακολουθούν πολλά στελέχη ΠΑΣΟΚική τακτική.
Εμείς όμως δεν θα ασχοληθούμε με όλα αυτά, επειδή πολύ απλά «ο κόσμος το έχει βούκινο και αυτοί… κρυφό καμάρι» όπως λέει ο λαός μας.
Θα ασχοληθούμε με την καθημερινή κλοπή στα καύσιμα και το πετρέλαιο. Τόσους μήνες μα βομβαρδίζουν καθημερινά για την αύξηση σε δολάρια της τιμής τους βαρελιού που από 90 δολάρια έφτασε στα 147. Όλα πήραν την… ανηφόρα και φυσικά και οι τιμές των καυσίμων.
Βέβαια ξέχασαν εντέχνως να μας που ότι αντίθετα με την τιμή του βαρελιού που ανέβηκε σε απόλυτες τιμές, η τιμή του δολαρίου έκανε κατακόρυφη πτώση σε σχέση με το ευρώ κάτι που πολύ απλά θα πρέπει να μεταφράζεται με ΜΗΔΕΝΙΚΗ αύξηση στην καθημερινότητά μας.
Και σα να μην έφτανε το γεγονός ότι κερδισμένοι θα πρέπει να είμαστε στον συγκεκριμένο τομέα από τη νομισματική διαφορά που είναι στο 1,58 δολ. για κάθε ευρώ ήρθε και η πτώση του βαρελιού. Στα 130 δολάρια το βαρέλι έκλεισε στις διεθνείς αγορές το πετρέλαιο, κάπου 12% κάτω, όμως καμία πτώση στις τιμές των καυσίμων, αλλά ούτε και στα υπόλοιπα καταναλωτικά αγαθά που όλοι κόπτονται ότι επηρεάζονται μόνο στις … αυξήσεις
Κάποιος δηλαδή κερδίζει…
Η καλύτερα αισχροκερδή σε βάρος των πολιτών.
Ποιος είναι αυτός;
Μα το ΚΡΑΤΟΣ. Ποιος άλλος. Τα Ελληνικά Πετρέλαια είναι κρατική επιχείρηση, εισάγει το «μαύρο χρυσό» και από αρχίζει το πρόβλημα με τις αυξήσεις και μόνο.
Για μειώσει ούτε λόγος.Το κράτος λοιπόν έχει χρήματα και μάλιστα πολλά. Και όχι μόνο από τους φόρους, αλλά από την υπερκοστολόγηση και σε καθημερινή βάση.
Friday, May 9, 2008
Κάρφωσε τους τραπεζίτες ο Πρόεδρος
Η Ελλάδα η χώρα που γέννησε τον Πολιτισμό και τον αθλητισμό που έδωσε τα φώτα της στον κόσμο στην αρχαιότητα, εξακολουθεί και στις μέρες μας να ταράζει τα νερά με άξιους Προέδρους. Μετά τον Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο που έδωσε άλλο κύρος στο θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας μιλώντας για όλα τα θέματα και ο Κάρολος Παπούλιας αποδεικνύει ότι είναι εξίσου ικανός.
Δικαιολογημένα μπορούμε να υπερηφανευόμαστε ότι είναι ο δικός μας Πρόεδρος και όταν μιλά μας εκφράζει. Η τελευταία ου παρέμβαση στη συγκέντρωση των προέδρων των κεντρικών τραπεζών της Ευρώπης δεν τάραξε απλά τα νερά τους θύμισε το πλέον απλό που όταν είσαι στην κορυφή δεν βλέπεις…
Τους είπε να είναι μην ψάχνουν πάντα το μεγάλο κέρδος, γιατί χωρίς καταθέτες θα κλείσουν. Η πίεση λοιπόν είναι αμφίδρομη, ενώ τα κέρδη τους μονόδρομη μαθηματική πράξη.
Η μείωση των επιτοκίων χορηγήσεων η αύξηση των επιτοκίων καταθέσεων, ο περιορισμός των καταθέσεων μπορεί να μην έχει βραχυπρόθεσμο κέρδος για τους ισολογισμούς των τραπεζικών ιδρυμάτων, αλλά μακροπρόθεσμα θα φέρει μεγαλύτερα κέρδη και σταθερότητα.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Κάρολος Παπούλιας δείχνει την ευαισθησία του στους πολίτες. Είναι πάντα κοντά τους, σε όλες τις στιγμές είτε με επίσημη ιδιότητα είτε ανεπίσημα.
Βλέπετε υπάρχει και ένας Πολιτικός που μας εκφράζει…
Κατά τα άλλα οι τραπεζίτες βρήκαν τη λύση για τη μείωση του πληθωρισμού. Είναι οι αυξήσεις στους μισθούς !!!
Κρίμα οι πολυετείς σπουδές, τα μεταπτυχιακά και τα… διδακτορικά. Ακόμα και ένας απλός άνθρωπος θα έβρισκε την πραγματική λύση. Και μπορεί μεν οι περισσότεροι κεντρικοί τραπεζίτες να κάνουν λόγο για συγκράτηση των μισθών, αλλά πάντα στο μυαλό τους έχουν το τι συμβαίνει στη χώρα τους.
Σε επίπεδο που ουδεμία σύγκριση μπορεί να γίνει με τη χώρα μας. Να υπάρξει συγκράτηση μισθών σε μία χώρα που ο βασικός είναι 1.300 ή 1.600 ευρώ ίσως και να το καταλάβουμε. Όμως εδώ στην Ελλάδα ο βασικό είναι κάτω από τα 700 ευρώ, ο μισός από το μέσο όσο της Ευρώπης.Ας φτάσουμε εκεί τους μισθούς μας και τότε και εμείς οι πολίτες θα ζητήσουμε… συγκράτηση.
